Sint-Joost-ten-Node (Saint-Josse-ten-Noode)
Sint-Joost-ten-Node (Frans: Saint-Josse-ten-Noode) of kortweg Sint-Joost is een plaats en gemeente in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, ingesloten tussen Brussel-stad en Schaarbeek. De gemeente telt ruim 27.000 inwoners. Met een oppervlakte van 1,14 km² is Sint-Joost-ten-Node de kleinste en tegelijkertijd de dichtstbevolkte gemeente van het Gewest en van België.
Binnen de gemeente liggen de omgeving van het Rogierplein (met winkelcentra en duurdere hotels), een deel van de arme Brabantwijk ten oosten van het station Brussel-Noord, een deel van de Noordruimte met kantoortorens van onder meer Proximus en de Vlaamse overheid (Phoenixgebouw en Hendrik Consciencegebouw), en de omgeving van de Leuvensesteenweg, met een kleurrijke bevolking.
Sint-Joost-ten-Node ontstond tegen Brussel aan, voor de Leuvensepoort, bij de plaats waar de Leuvensesteenweg de Maalbeek kruiste. Zoals men kan zien op de Ferrariskaarten behoorden de landbouwgronden ten zuiden van het dorp, tot voorbij de Naamsepoort aan de parochie van Sint-Joost. Vanaf de jaren 30 van de 19de eeuw werden deze gronden geleidelijk opgekocht door Brusselse vastgoedontwikkelaars. Naar de plannen van Ferdinand de Meeûs werd op deze gronden de Leopoldswijk opgericht. In 1853 werd dit deel van de gemeente met de oostelijke uitbreiding van Brussel ingelijfd bij Brussel-Stad. In de 2de helft van de 20ste eeuw werd de Noordruimte voor een deel op het grondgebied van Sint-Joost-ten-Node ontwikkeld. In de jaren 70 werd hiervoor een volledige volkswijk ter grootte van 50 ha afgebroken.
Binnen de gemeente liggen de omgeving van het Rogierplein (met winkelcentra en duurdere hotels), een deel van de arme Brabantwijk ten oosten van het station Brussel-Noord, een deel van de Noordruimte met kantoortorens van onder meer Proximus en de Vlaamse overheid (Phoenixgebouw en Hendrik Consciencegebouw), en de omgeving van de Leuvensesteenweg, met een kleurrijke bevolking.
Sint-Joost-ten-Node ontstond tegen Brussel aan, voor de Leuvensepoort, bij de plaats waar de Leuvensesteenweg de Maalbeek kruiste. Zoals men kan zien op de Ferrariskaarten behoorden de landbouwgronden ten zuiden van het dorp, tot voorbij de Naamsepoort aan de parochie van Sint-Joost. Vanaf de jaren 30 van de 19de eeuw werden deze gronden geleidelijk opgekocht door Brusselse vastgoedontwikkelaars. Naar de plannen van Ferdinand de Meeûs werd op deze gronden de Leopoldswijk opgericht. In 1853 werd dit deel van de gemeente met de oostelijke uitbreiding van Brussel ingelijfd bij Brussel-Stad. In de 2de helft van de 20ste eeuw werd de Noordruimte voor een deel op het grondgebied van Sint-Joost-ten-Node ontwikkeld. In de jaren 70 werd hiervoor een volledige volkswijk ter grootte van 50 ha afgebroken.
Kaart (cartografie) - Sint-Joost-ten-Node (Saint-Josse-ten-Noode)
Kaart (cartografie)
Land (geografie) - België
 |
 |
| Vlag van België | |
Het land heeft drie officiële talen: een kleine zestig procent van de bevolking spreekt Nederlands, vooral in Vlaanderen, veertig procent spreekt Frans, vooral in Wallonië en Brussel, en minder dan een procent spreekt Duits, in de Oostkantons. De culturele en linguïstische diversiteit van het land heeft door een opeenvolging van staatshervormingen geleid tot een complex politiek systeem, waarbij in principe de grondgebonden bevoegdheden – zoals economie, werkgelegenheid en infrastructuur – liggen bij de Gewesten (het Vlaamse, het Waalse en het Brusselse), en de persoonsgebonden materies – zoals onderwijs, cultuur en welzijn – bij de Gemeenschappen (de Vlaamse, de Franse en de Duitstalige), met een overkoepelende federale overheid voor het hele grondgebied, bevoegd voor onder meer defensie, justitie en de sociale zekerheid.
Valuta / Taal
| ISO | Valuta | Symbool | Significant cijfer |
|---|---|---|---|
| EUR | Euro (Euro) | € | 2 |
| ISO | Taal |
|---|---|
| DE | Duits (German language) |
| FR | Frans (French language) |
| NL | Nederlands (Dutch language) |